نَفَق، ايجاد سوراخى در زمين است كه راه رهايى داشته باشد [همانند
سوراخ موش][1] پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق
عبارت است از داخل شدن در شرع و دين از راهى و خروج از آن از راه ديگر،[2] اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن
غير اسلام در درون،[3]
ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورويى، رياكارى.[4] نفاق هم در ايمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از
ريا است[5] كه مستقلًا مورد بحث قرار گرفته است
و بحث منافقان نيز در همينجا آمده است. در اين مدخل از واژه «نفق»، مشتقّات آن و
آياتى كه مفيد معناى نفاق است، استفاده شده است.
اهّم عناوين: آثار نفاق، منافقان، (صفات منافقان، مصاديق منافقان)
و نشانههاى نفاق.