نماز جماعت‌

آثار نماز جماعت‌

1. نماز جماعت، از موجبات قرب بيشتر انسان به خداوند:

الَّذِي يَراكَ حِينَ‌ ... وَ تَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ. [1]

شعراء (26) 218 و 219

آگاهى از نماز جماعت‌

2. خداوند، آگاه از راز و نيازهاى شبانه انسان و نماز جماعت او:

الَّذِي يَراكَ حِينَ تَقُومُ‌ وَ تَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ‌ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.

شعراء (26) 218-/ 220

احكام نماز جماعت‌

3. جواز حضور زنان با مردان در نماز جماعت:

يا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدِي وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ.

آل‌عمران (3) 43

4. مطلوب بودن اقامه نماز خوف به جماعت:

وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكافِرِينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِيناً وَ إِذا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَةٌ أُخْرى‌ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَ لْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَ أَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كانَ بِكُمْ أَذىً مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضى‌ أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ وَ خُذُوا حِذْرَكُمْ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكافِرِينَ عَذاباً مُهِيناً [2].

نساء (4) 101 و 102

5. تشريع حكم شركت زنان در نماز جماعت در شريعت موسى عليه السلام:

يا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدِي وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ.

آل‌عمران (3) 43

6. لزوم همراهى با امام جماعت، در ركوع:

وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ ... وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ.

بقره (2) 43

يا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَ اسْجُدِي وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ.

آل‌عمران (3) 43

7. لزوم درك ركوع امام، در نماز جماعت:

وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ ... وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ.

بقره (2) 43

... وَ ارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ.

آل‌عمران (3) 43

8. لزوم سكوت و توجّه، هنگام قرائت امام در نماز جماعت:

وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‌ [3].

اعراف (7) 204

[1] . ياد نمودن از ديدن نمازگزاران در نماز جماعت با اينكه خداوند در همه حالات انسان را مى‌بيند نشانگر توجّه فزون‌تر خدا به انسان در اين حالت است‌

[2] . آيات فوق دلالت بر ارجحيّت نماز جماعت دارد زيرا در حال خوف هم امر به آن شده است. (كنزالعرفان، ص 171)

[3] . مراد از آيه اين است كه اگر مأموم در نماز جماعت قرائت امام را مى‌شنود گوش دهد. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 791؛ فقه‌القرآن، ج 1، ص 142)