[1] . مقصود از ضمير «كنَّ» زنان مطلّقه است، چه رجعيه باشند و چه
بائنه. (مجمعالبيان، ج 9-/ 10، ص 464؛ الكشاف، ج 4، ص 559)
[2] . «اوتفرضوا لهن فريضة» يعنى اگر مهريه معيّنى براى او قرار
ندادهايد. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 595؛ الكشاف، ج 1، ص 284)
[3] . مقصود از «متاع» بنابر قولى متعه [بهرهمند شدن] و بنابر
قولى نفقه است كه براى مطلّقهاى ثابت است كه بر او دخول نشده باشد و مهريهاى
براى او معين نشده باشد. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 603؛ روحالمعانى، ج 2، جزء 2،
ص 241)