[1] . شأن نزول آيات مذكور، وليد بن مغيره است. (الكشاف، ج 4، ص
647) حرف «ثمّ» در اين آيات براى تراخى رتبى و نه زمانى بوده و جمله «قتل ...»
براى نفرين و معترضه است. (تفسير التحريروالتنوير، ج 14، جزء 29، ص 308-/ 309) با
توجّه به دو نكته ياد شده، برداشت قابل استفاده است