[1] . سياق آيات مىفهماند كه منافقان افزون بر كار زشتى كه مرتكب
شده بودند، سخن ناروايى را نيز بر زبان آورده بودند. (الميزان، ج 9، ص 340)
[2] . مراد از «لحن القول» نحوه كلام منافقان با پيامبر صلى الله
عليه و آله است كه سعى داشتند حضرت را كوچك و تحقير كنند. (تفسير التحرير و
التنوير، ج 12، جزء 26، ص 121 و 122)
[3] . گفته شده: مقصود از «لحن القول» برخورد كينه جويانه با على
عليه السلام است كه در عصر بعثت اين گونه برخوردها نشانه نفاق بوده است. (مجمع
البيان، ج 9- 10، ص 160؛ شواهد التنزيل، ج 2، ص 248- 249؛ الدرّ المنثور، ج 7، ص
504)
[4] . مراد از «اخذته العزة بالاثم» تكبر است. (الكشاف، ج 1، ص
251)