وفا به نذر
آثار وفا به نذر
59. خداوند، مددكار و ياور وفاكنندگان به نذر:
... أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ [1].
بقره (2) 270
60. وفاى به نذر، از عوامل ورود به بهشت:
إِنَّ الْأَبْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً.
انسان (76) 5 و 7 و 12
61. وفاى به نذر، موجب مصونيّت از سختيهاى قيامت:
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً.
انسان (76) 7 و 11
62. وفاى به نذر، موجب شادابى و شادمانى در قيامت:
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ .... وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً.
63. وفاى به نذر، موجب ستايش خداوند:
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً.
انسان (76) 7
پاداش وفا به نذر
64. پاداش الهى به وفاكنندگان نذر خويش:
... أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ ....
65. بهشت و نعمتهاى آن، پاداش نذر ابرار وفاكنندگان به نذر:
إِنَّ الْأَبْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً عَيْناً يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَها تَفْجِيراً يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً.
انسان (76) 5-/ 7 و 12
ترك وفا به نذر
66. ترك وفاى به نذر، موجب قرار گرفتن در زمره ستمگران:
وَ ما ... نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ ... وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ.
تشويق به وفاى نذر
67. وفاى به نذر، مورد تشويق خداوند هر چند متعلق آن امر كوچكى باشد:
وَ ما ... نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ [2] ...
68. وفا نكردن به نذر، موجب قرار گرفتن در زمره ظالمان:
وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ [3].
69. وفا نكردن به نذر، موجب محروميّت از نصرت الهى:
وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ.
[1] . از مفهوم «و ما للظّالمين من انصار» كه تاركان وفاى به نذر در شمار آنان است استفاده مىشود كه وفاكنندگان به نذر مشمول نصرت الهى هستند.
[2] . نكره بودن «نفقه» و «نذر» دلالت بر هر نوع و هر مقداراز نفقه و نذر دارد هر چند اندك باشد.
[3] . به يك احتمال، مقصود از «ظالمين» در آيه، كسانى است كه به نذر خود وفا نكنند. (مجمعالبيان، ج 1-/ 2، ص 660)