49. نذر در معصيت، موجب محروميّت از نصرت خداوند:

وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَ ما لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصارٍ.

بقره (2) 270

نذر روزه---) همين مدخل، متعلّق نذر، روزه و روزه سكوت‌

نذر همسر عمران‌

50. پايبندى مادر مريم عليها السلام به نذر خويش:

... رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً .... وَ إِنِّي سَمَّيْتُها مَرْيَمَ‌ ....

آل‌عمران (3) 35 و 36

51. تأسّف همسر عمران در پى زادن مريم عليها السلام از محقَّق نشدن نذر به دليل دختر بودن نوزاد:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ‌ فَلَمَّا وَضَعَتْها قالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُها أُنْثى‌ ... وَ لَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنْثى‌ ....

آل‌عمران (3) 35 و 36

52. پذيرش نذر مادر مريم از سوى خداوند، پس از زايمان وى به‌گونه شايسته:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي‌ ... فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنْبَتَها نَباتاً ....

آل‌عمران (3) 35 و 37

53. نذر همسر عمران فرزند جنين خويش را براى خدمت در راه خدا و آزادى از هرگونه خدمت براى خويش:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي‌ ....

آل‌عمران (3) 35

54. خلوص نيّت همسر عمران، در نذر فرزندش براى خدمت در راه خدا:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً ....

آل‌عمران (3) 35

55. نذر مخلصانه همسر عمران، زمينه برگزيدن آل‌عمران براى نبوّت:

إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ ... وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ‌ إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي‌ [1] ...

آل‌عمران (3) 33 و 35

56. دعاى همسر عمران در پيشگاه خداوند و درخواست از او، براى قبولى نذرش:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.

آل‌عمران (3) 35

57. نذر جنين، براى خدمتگزارى هميشه در عبادتگاه، از جانب همسر عمران:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً ....

آل‌عمران (3) 35

58. اندوه و ترس همسر عمران، به احتمال و گمان عدم پذيرش نذر وى:

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً .... فَلَمَّا وَضَعَتْها قالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُها أُنْثى‌ ....

آل‌عمران (3) 35 و 36

نيز---) همين مدخل، قبولى نذر

[1] . برداشت بر اين اساس است كه «اذ قالت» ظرف براى «اصطفى‌» باشد. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص؟)