مُيسّر/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى الهى از باب تفعيل‌ [تيسير] به معناى آسان گردانيدن است و 10 بار در قرآن آمده است كه بيشتر آن مربوط به آسان شدن كارها و قرآن براى رسول خدا صلى الله عليه و آله است، گرچه استعمال آن در قرآن براى آسان شدن كارها است، خواه آن راه كمال باشد و خواه عذاب، خواه بهشت باشد و يا دوزخ. [1] اين صفت الهى‌ به صورت اسمى نيز در ادعيه آمده است. [2]

وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ.

قمر (54) 17

مريم (19) 97؛ دخان (44) 58؛ قمر (54) 22 و 32 و 40؛ عبس (80) 20؛ اعلى (87) 8؛ ليل (92) 7 و 10

ميش---) گوسفند

ميقات موسى (عليه‌السّلام)---) موسى (عليه‌السّلام)

ميكائيل‌

ميكال و ميكائيل نام يكى از فرشتگان مقرّب خداى متعال است. [3] در اين مدخل از واژه‌ «ميكال» و نيز عبارات مفيد آن استفاده شده است.

اهمّ عناوين: بشارتهاى ميكائيل و ميكائيل و ابراهيم عليه السلام.

بشارتهاى ميكائيل‌

1. بشارت به ابراهيم عليه السلام‌

1. بشارت ميكائيل به ابراهيم عليه السلام، مبنى بر هلاكت قوم لوط:

وَ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ فَما لَبِثَ أَنْ جاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ فَلَمَّا رَأى‌ أَيْدِيَهُمْ لا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَ أَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قالُوا لا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى‌ قَوْمِ لُوطٍ فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْراهِيمَ الرَّوْعُ وَ جاءَتْهُ الْبُشْرى‌ يُجادِلُنا فِي قَوْمِ لُوطٍ يا إِبْراهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هذا إِنَّهُ قَدْ جاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَ إِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ [4].

هود (11) 69 و 70 و 74 و 76

وَ نَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ‌ قالَ فَما خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ‌ قالُوا إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى‌ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ‌ إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ‌ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنا إِنَّها لَمِنَ الْغابِرِينَ.

حجر (15) 51 و 57- 60

وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى‌ قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ.

عنكبوت (29) 31

[1] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1573.

[2] . الاقبال بالاعمال، ج 1، ص 246؛ شرح اسماء الحسنى‌، ص 8.

[3] . نثر طوبى‌، ج 2، ص 433، «م ى ك ال»؛ اعلام‌القرآن، شبسترى، ص 957-/ 958.

[4] . بر اساس حديثى، ميكائيل از جمله فرشتگان نازل شده‌بر ابراهيم عليه السلام است. (الكافى، ج 8، ص 328، ح 505؛ مجمع‌البيان، ج 5-/ 6، ص 272)