مهاجر بن سلام‌

وى برادرزاده عبداللّه بن سلام و از شمار يهوديان بود. [1] برخى مفسّران آيه 130 بقره (2) را درباره وى‌ دانسته‌اند كه عمويش عبداللّه بن سلام وى را به اسلام دعوت نمود و مهاجر از قبول دعوت پيامبر صلى الله عليه و آله امتناع نمود. [2]

مِهْجَع بن صالح‌

مهجع بن صالح از پيشگامان در شهادت و از بدريّون بود كه در همين غزوه به درجه شهادت نايل آمد. [3] برخى مفسّران آيه 154 بقره (2) را درباره شهداى بدر از جمله مهجع بن صالح دانسته‌اند كه خداوند به بهترين وجهى از آنان ستايش نموده است. [4] همچنين‌ آيه 2 عنكبوت (29) درباره وى دانسته شده كه در جنگ بدر به شهادت رسيد. [5]

مهدى عليه السلام‌

امام مهدى عليه السلام فرزند امام حسن عسكرى عليه السلام است. [6] در نيمه شعبان سال 255 يا 256 [ه. ق‌] متولّد شد. [7] نام وى محمّد [8] و دو غيبت دارد كه يكى كوتاه و ديگرى طولانى مدّت است. [9] وى پس از آنكه زمين را ظلم و ستم فرا گرفت قيام خواهد كرد و آن را پر از قسط و داد خواهد نمود. [10] بر اساس رواياتى برخى از آيات قرآن در مورد قيام و حكومت او و امنيّت و گسترش توحيد و اسلام ناب در عصر وى و نيز به پيروان او و امور مربوط به آن حضرت تأويل شده است، مانند:

بقره (2) 148 [11] و 249؛ [12] آل‌عمران (3) 83؛ [13] نساء (4) 59 [14] و 69؛ [15] مائده (5) 54؛ [16] انعام (6) 158؛ [17] اعراف (7) 128 [18] و 159؛ [19] انفال (8) 39؛ [20] توبه (9) 33؛ [21] هود (11) 86؛ [22]

[1] . مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 397.

[2] . مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 397؛ معالم‌التنزيل، بغوى، ج 1، ص 78.

[3] . اسدالغابه، ج 5، ص 268؛ الاستيعاب، ج 4، ص 48.

[4] . تفسير مبهمات القرآن، بلنسى، ج 1، ص 186.

[5] . روح‌المعانى، ج 11، جزء 20، ص 200.

[6]

[7] 6 و. الغيبه، شيخ طوسى، ص 231-/ 236؛ بحارالانوار، ج 51، ص 2-/ 5.

[8] . بحارالانوار، ج 51، ص 2.

[9] . الغيبه، شيخ طوسى، ص 162-/ 163.

[10] . بحارالانوار، ج 51، ص 5، ح 11.

[11] . تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 139، ح 424.

[12] . الغيبه، شيخ طوسى، ص 316.

[13] . تفسير عيّاشى، ج 1، ص 183، ح 81-/ 82.

[14] . كمال‌الدين و تمام‌النعمه، ج 1، ص 253.

[15] . تفسير قمى، ج 1، ص 143.

[16] . تفسير عيّاشى، ج 1، ص 326، ح 135.

[17] . كمال‌الدين و تمام‌النعمه، ج 2، ص 326.

[18] . الكافى، ج 1، ص 407، ح 1.

[19] . تفسير عيّاشى، ج 2، ص 32، ح 90.

[20] . همان، ص 56، ح 48.

[21] . همان، ص 87؛ كمال‌الدين و تمام‌النعمه، ج 2، ص 670.

[22] . تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 392، ح 192-/ 195.