إنّآ أوحينآ ... إلى إبرهيم وإسمعيل وإسحق و يعقوب والأسباط
....
نساء (4) 163
18) آيين ابراهيم (ع)، پايه و اساس آيين اسباط:
... قل بل ملّة إبرهيم حنيفا وما كان من المشركين* قولوا ءامنّا باللّه ... وما أنزل إلى إبرهيم ... والأسباط
....[4]
بقره (2) 135 و 136
19) نصرانى يا يهودى نبودن اسباط:
أم تقولون إنّ ... الأسباط كانوا هودا أو نصرى قل ءأنتم أعلم أم
اللّه ....
بقره (2) 140
20) ظالمانه بودن ادّعاى يهود و نصارا، مبنى بر يهودى يا نصرانى بودن
اسباط:
أم تقولون إنّ ... الأسباط كانوا هودا أو نصرى ... ومن أظلم
ممّن كتم شهدة عنده من اللّه ....[5]
بقره (2) 140
[1] تقديم «لها» بر «كسبت» مفيد حصر است؛ بنابراين، «لها ما كسبت»
يعنى دستاورد آنان فقط از آنِ ايشان و به سود خودشان است.
[2] جمله «قولوا آمنّا» بدل براى «بل ملّة إبراهيم حنيفاً»، و
بيانگر ملّت ابراهيم (ع) است. (روحالمعانى، ذيل آيه) و نشان مىدهد كه اساس همه
اديان، پس از ابراهيم (ع)، همان آيين ابراهيم است و در نتيجه، همه آيينهاى ذكر
شده در آيه، با يكديگر در يك راستا است.
[3] جمله «قولوا آمنّا» بدل براى «بل ملة ابراهيم حنيفاً»، و
بيانگر ملّت ابراهيم (ع) است. (روحالمعانى، ذيل آيه) و نشان مىدهد كه اساس همه
اديان، پس از ابراهيم (ع)، همان آيين ابراهيم است و در نتيجه، همه آيينهاى ذكر
شده در آيه، با يكديگر در يك راستا است.
[5] بنابراينكه منظور از «شهادة» در جمله «و من أظلم ممّن كتم
شهادة عنده من اللَّه»، شهادت به مُسلم بودن حضرت ابراهيم و اسباط (ع) و يهودى و
نصرانى نبودن آنان باشد.