343) اطاعت بىچون و چراى يهود از پيشوايان دينى خود در حدّ خداوند:
اتّخذوا أحبارهم ورهبنهم أربابا مّن دون اللَّه ....[1]
توبه (9) 31
حقّ اطاعت---) همين مدخل، اطاعت از والدين
زمينه اطاعت
344) ترس از مقام ربوبى، زمينهساز اطاعت از فرمانهاى او:
وللّه يسجد ... والملئكة وهم لايستكبرون* يخافون ربّهم مّن فوقهم ويفعلون ما يؤمرون.
نحل (16) 49 و 50
[1] «اتّخاذ ربّ» در آيه كنايه از تسليم و اطاعت بىچون و چرا
است. از امام باقر (ع) نقل شده است: آنان براى احبار و رهبان نماز نخواندند و روزه
نگرفتند؛ بلكه آنان حلال خدا را براى مردم حرام و حرام خدا را حلال كردند و
پيروانشان، چشمبسته پذيرفتند. (بحارالأنوار، ج 2، ص 98، ح 50؛ مجمعالبيان، ذيل
آيه)