54) بيدار پنداشتن اصحاب كهف از سوى هر بينندهاى هنگام خواب آنان در
غار:
وتحسبهم أيقاظا وهم رقود ....
كهف (18) 18
55) رعبانگيز بودن اصحاب كهف در حالت خواب براى هر بينندهاى:
وتحسبهم أيقاظا وهم رقود ... لو اطّلعت عليهم لولّيت منهم فرارا
ولملئت منهم رعبا.
كهف (18) 18
56) تغيير نكردن بدن و وضع ظاهرى اصحاب كهف در مدت خواب طولانى آنان:
وكذلك بعثنهم ليتسآءلوا بينهم قال قآئِل مّنهم كم لبثتم قالوا
لبثنا يوما أو بعض يوم ....[1]
كهف (18) 19
57) مخفى بودن خواب و خوابگاه اصحاب كهف از ديد مردم:
وتحسبهم أيقاظا وهم رقود ... لو اطّلعت عليهم ....[2]
كهف (18) 18
58) حركت بدن اصحاب كهف به سمت راست و چپ در حال خواب از سوى خداوند:
وتحسبهم أيقاظا وهم رقود ونقلّبهم ذات اليمين وذات الشّمال ....
كهف (18) 18
59) بىاطلّاع بودن اصحاب كهف از مدّت زمان خواب خود، پس از بيدارى:
فضربنا على ءاذانهم فى الكهف سنين عددا* وكذلك بعثنهم ليتسآءلوا بينهم قال قآئِل مّنهم كم لبثتم قالوا
لبثنا يوما أو بعض يوم قالوا ربّكم أعلم بما لبثتم ....
كهف (18) 11 و 19
60) اختلاف و گفتوگوى اصحاب كهف در مدّت زمان خواب خود، پس از
بيدارى:
ثمّ بعثنهم لنعلم أىّ الحزبين أحصى لما لبثوا أمدا* وكذلك بعثنهم ليتسآءلوا بينهم قال قآئِل مّنهم كم لبثتم قالوا
لبثنا يوما أو بعض يوم قالوا ربّكم أعلم بما لبثتم ....
كهف (18) 12 و 19
61) نمايان ساختن كيفيت ارزيابى اصحاب كهف از خواب خود، فلسفه بيدارى
آنان از خواب طولانى:
ثمّ بعثنهم لنعلم أىّ الحزبين أحصى لما لبثوا أمدا* وكذلك بعثنهم ليتسآءلوا بينهم قال قآئِل مّنهم كم لبثتم قالوا
لبثنا يوما أو بعض يوم قالوا ربّكم أعلم بما لبثتم ....
كهف (18) 12 و 19
62) بيدارى اصحاب كهف همزمان با بروز اختلاف مردم در مورد معاد:
وكذلك أعثرنا عليهم ليعلموا أنّ وعد اللَّه حقٌّ وأنّ السّاعة لا
ريب فيهآ إذ يتنزعون بينهم أمرهم ....
كهف (18) 21
63) همزمان بودن بيدارى نفرات اصحاب كهف:
وكذلك بعثنهم ليتسآءلوا بينهم قال قآئِل مّنهم كم لبثتم قالوا
لبثنا يوما أو بعض يوم قالوا ربّكم أعلم بما لبثتم ....[3]
كهف (18) 19
[1] اينكه پس از سيصد و چند سال به طور معمول به گفت و گو
پرداخته و در مدت خواب خود بين يك تا بخشى از روز اختلاف نظر داشتند، معلوم مىشود
كه در وضع ظاهرى آنان تغييرى پيدا نشده بود.
[2] حرف «لو» در «لو اطّلعت ...» براى امتناع و بر ميسّر نبودن
اطّلاع دلالت دارد.
[3] از گفتوگوى اصحاب كهف درباره مشخصات زمان خوابشان و نيز از
تصميم آنان بر تهيّه غذا از شهر، نكته ياد شده استفاده مىشود.