32) انتقام و مجازات خداوند از اصحاب ايكه، به خاطر ظلم و ستمگرىهاى
آنها:
وإن كان أصحب الأيكة لظلمين* فانتقمنا منهم ....
حجر (15) 78 و 79
33) اصحاب ايكه، گرفتار عذاب مرگبار:
كذّب أصحب ليكة المرسلين* ... فأخذهم عذاب يوم الظّلّة إنّه كان عذاب يوم عظيم.[1]
شعراء (26) 176 و 189
[1] مطابق نقل تفاسير، هفت روز گرماى سوزان، اصحاب ايكه را
فراگرفت و ناگاه قطعه ابرى (ظلّة) در آسمان ظاهر شد و نسيمى وزيد و آنها از
خانههاشان بيرون آمدند و به سايه پناه بردند. در اين هنگام بارانى از آتش بر
آنها باريد. (مجمعالبيان، ذيل آيه)