61) وجود اسوه براى مؤمنان و آخرتطلبان، امرى بايسته و لازم:
لّقد كان لكم فى رسول اللّه أسوة حسنة لّمن كان يرجوا اللّه
واليوم الأخر ....[4]
احزاب (33) 21
قد كانت لكم أسوة حسنة فى إبرهيم والّذين معه إذ قالوا لقومهم
إنّا برءؤا منكم وممّا تعبدون من دون اللّه ...* لقد كان لكم فيهم أسوة حسنة لّمن كان يرجوا اللّه واليوم الأخر
....
ممتحنه (60) 4 و 6
نيز---) امامت
اسيد بن حُضَير
اسيدبن حُضير، از بزرگان قبيله اوس و از حاضران در بيعت عقبه دوم
بود. [5] به نقلى، در پى پرسش وى از پيامبر (ص)
درباره آميزش با زنان حائض و نيز حدّ فاصله گرفتن از آنها آيه 222 بقره (2) نازل
شد و تكليف را مشخّص كرد. [6]
[1] معرّفى ابراهيم (ع) در جايگاه اسوه براى مؤمنان و تأكيد
خداوند بر بعد اسوهاى او، از نكته ياد شده حكايت مىكند.
[2] از ضربالمثل آوردن خداوند به زنى مؤمن و پاكدامن، اهمّيّت
اسوه، قابل استفاده است.
[3] فرمان خداوند به پيامبر (ص) مبنى بر اقتدا به هدايت انبياى
ياد شده در آيات 83، 84، 85 و 86، از اهمّيّت اسوه حكايت دارد.
[4] . اينكه خداوند، پيامبر (ص) را اسوهاى شايسته براى خداخواهان
و آخرتطلبان معرّفى مىكند، از نكته ياد شده حكايت دارد.
[5] تاريخ مدينة دمشق، ج 9، ص 73؛ تهذيبالكمال، ج 3، ص 246- 248.
[6] التعريف و الأعلام،
ص 69؛ قرطبى، ج 3، ص 54.آيت الله هاشمى رفسنجانى و
برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم،
چاپ: اول، 1384.