اسد بن عبيد

اسد بن عبيد (اسَيد بن سعيه)، از يهود بنى هَدْل و از گروندگان به اسلام در غزوه بنى‌قريظه است. [1] براساس برخى از نقلها، آيه 113 آل‌عمران (3) درباره اسلام آوردن وى و تنى چند از يهوديان، و در ردّ سخنان احبار يهود نازل شده كه ايشان را فرومايه مى‌خواندند. [2]

اسد بن كعب‌

اسد بن كعب، از يهوديان مسلمان شده قبيله بنى‌قريظه است. [3] حسب برخى نقل‌ها، آيه 208 بقره (2) درباره خواسته وى و تنى چند از تازه مسلمانان يهود از پيامبر (ص) مبنى بر گرامى داشتن روز شنبه نازل شد. [4] بعضى مفسّران، نزول آيات 113 و 114 آل عمران (3) را در ردّ سخنان احبار يهود دانسته‌اند كه تازه مسلمانان يهود از جمله اسد را فرومايه مى‌خواندند. [5] نيز آيات 121 بقره (2) [6] و 136 نساء (4) [7] در شأن وى و ديگر تازه مسلمانان يهود نازل شده است.

اسراء---) معراج‌

اسرائيل---) يعقوب (عليه‌السّلام)

اسراف‌

اسراف، به معناى تجاوز از حد در هر كارى كه انسان انجام مى‌دهد [8] و نيز به معناى خطا، جهل و غفلت‌ [9] است و در قرآن به معناى زياده‌روى در امور اقتصادى، زياده‌روى در گناه و در بسيارى از موارد به معناى مطلق زياده‌روى در كارى استعمال شده است و در اين‌جا علاوه بر معناى خاص (اسراف در امور اقتصادى) معناى عام قرآنى آن هم مورد توجه مى‌باشد. در اين مدخل از مشتقّات واژه «سرف» و از جمله‌هاى مفيد معناى اسراف مثل «لاتبسطها كل البسط» و «لاتطغوا فيه» استفاده شده است.

اهمّ عناوين: آثار اسراف، اجتناب از اسراف، استغفار از اسراف، اسراف‌گران، توبه از اسراف، حرمت اسراف، زمينه اسراف، گناه اسراف، موارد اسراف.

[1] سيره ابن‌هشام، ج 3، ص 238؛ الطّبقات الكبرى، ج 8، ص 247.

[2] جامع‌البيان، مج 3، ج 3، ص 71؛ اسباب‌النّزول، واحدى، ص 102؛ تفسير قرطبى، ج 4، ص 113.

[3] الاصابة، ج 1، ص 207.

[4] جامع‌البيان، مج 2، ج 2، ص 442؛ ماوردى، ج 1، ص 268؛ الدّرالمنثور، ج 1، ص 374.

[5] همان، مج 3، ج 4، ص 71؛ الدّرّالمنثور، ج 2، ص 296.

[6] مجمع‌البيان، ج 1- 2، ص 374.

[7] اسباب‌النّزول، واحدى، ص 152؛ الدّرّالمنثور، ج 1، ص 579.

[8] مفردات راغب.

[9] اقرب‌الموارد.