استعاذه محمّد (ص)

44) پناه جستن محمّد (ص) به خدا، هنگام تلاوت قرآن، فرمان الهى به او:

فإذا قرأت القرءان فاستعذ باللّه من الشّيطن الرّجيم.

نحل (16) 98

45) فرمان خداوند به محمّد (ص) مبنى بر پناه بردن به او، از شرّ مجادله‌كنندگان در آيات الهى:

إنّ الّذين يجدلون فى ءايت اللّه بغير سلطن أتهم إن فى صدورهم إلّاكبر مّا هم ببلغيه فاستعذ باللّه ....

غافر (40) 56

46) پيامبر (ص)، موظّف به پناه‌جويى به خدا، از وسوسه‌هاى شيطان:

وإمّا ينزغنّك من الشّيطن نزغ فاستعذ باللّه إنّه سميع عليم.

اعراف (7) 200

و قل رّبّ أعوذ بك من همزت الشّيطين‌* وأعوذ بك ربّ أن يحضرون.

مؤمنون (23) 97 و 98

وإمّا ينزغنّك من الشّيطن نزغ فاستعذ باللّه إنّه هو السّميع العليم.

فصلت (41) 36

قل أعوذ بربّ النّاس‌* ملك النّاس‌* إله النّاس‌* من شرّ الوسواس الخنّاس‌* الّذى يوسوس فى صدور النّاس‌* من الجنّة والنّاس.

ناس (114) 1- 6

47) پيامبر (ص)، مأمور به پناه بردن به خدا از شرّ آفريدگان:

قل أعوذ بربّ الفلق‌* من شرّ ما خلق.

فلق (113) 1 و 2

48) خداوند، يگانه ملجأ پناه‌جويى پيامبر (ص) از هرگونه شرّ:

واتل مآ أوحى إليك من كتاب ربّك ... ولن تجد من دونه ملتحدا.

كهف (18) 27

قل إنّى لن يجيرنى من اللّه أحد ولن أجد من دونه ملتحدا.

جن (72) 22

49) فرمان خداوند به استعاذه محمّد (ص) از شرور شب تاريك:

قل أعوذ بربّ الفلق‌* ومن شرّ غاسق إذا وقب.

فلق (113) 1 و 3

50) پيامبر (ص)، موظّف به پناه بردن به خدا از شرّ افسون‌گران:

قل أعوذ بربّ الفلق‌* ومن شرّ النّفَّثت فى العقد.

فلق (113) 1 و 4

51) پناه‌بردن به خداوند از شرّ حسادت حسودان، سفارش الهى به پيامبر (ص):

قل أعوذ بربّ الفلق‌* ومن شرّ حاسد إذا حسد.

فلق (113) 1 و 5

52) پناه‌جستن به خدا از شرّ وسوسه‌گران جنّ و انس، از فرمان‌هاى الهى به پيامبر (ص):

قل أعوذ بربّ النّاس‌* من شرّ الوسواس الخنّاس‌* الّذى يوسوس فى صدور النّاس‌* من الجنّة والنّاس.

ناس (114) 1 و 4- 6

استعاذه مريم (ع)

53) پناه بردن مريم (ع) به خداوند، هنگام احساس خطر از حضور مردى بيگانه در خلوتگاه وى:

فاتّخذت من دونهم حجابا فأرسلنآ إليها روحنا فتمثّل لها بشرا سويًّا* قالت إنّى أعوذ بالرّحمن منك إن كنت تقيًّا.

مريم (19) 17 و 18