استر

استر، چارپايى باركش و سوارى كه از اسب و الاغ متولّد مى‌شود كه در عربى به آن، «بغل» گويند. [1] در اين مدخل از واژه «بغال» استفاده شده است.

استر، آيه خدا

1) استر، نشانه و آيه خدا:

والأنعم خلقها لكم فيها دف‌ء ومنفع ومنها تأكلون‌* والخيل والبغال والحمير لتركبوها ...* ... ان فى ذلك لايت لّقوم يعقلون.

نحل (16) 5 و 8 و 11

خلقت استر

2) خداوند، آفريننده استر:

والخيل والبغال والحمير لتركبوها وزينة ويخلق ما لاتعلمون.

نحل (16) 8

فوايد استر

1. زينت‌

3) استر، از وسايل زينتى براى آدميان:

والخيل والبغال والحمير لتركبوها وزينة ويخلق ما لاتعلمون.

نحل (16) 8

2. سوارى‌

4) آفرينش استر، جهت استفاده سوارى براى انسان:

والخيل والبغال والحمير لتركبوها وزينة ويخلق ما لاتعلمون.

نحل (16) 8

نعمت استر

5) استر، از نعمت‌هاى خدا:

والأنعم خلقها لكم فيها دف‌ء ومنفع ومنها تأكلون‌* والخيل والبغال والحمير لتركبوها وزينة ويخلق ما لاتعلمون.

نحل (16) 5 و 8

استراق سمع‌

استراق سمع به معناى پنهانى و دزدانه گوش دادن است. [2] در اين مدخل از واژه‌هاى «استرق»، «خطف الخطفه»، «سمع» و مشتقّات آن استفاده شده است.

استراق سمع جنّيان‌

1) استراق اخبار آسمانى، شيوه مستمرّ و هميشگى جنّيان تا پيش از بعثت پيامبر اسلام (ص):

قل أوحى إلىّ أنّه استمع نفر مّن الجنّ ...* وأنّا كنّا نقعد منها مقعد للسّمع فمن يستمع الأن يجد له شهابا رّصدا. [3]

جن (72) 1 و 9

2) شهاب‌هاى آسمانى در كمين جنّيان شنودكننده اخبار آسمانى:

قل أوحى إلىّ أنّه استمع نفر مّن الجنّ ...* وأنّا كنّا نقعد منها مقعد للسّمع فمن يستمع‌

[1] لغت‌نامه دهخدا؛ مفردات راغب.

[2] مفردات راغب؛ لغت‌نامه دهخدا.

[3] «كُنّا نقعد» ماضى استمرارى است و بر تداوم عمل دلالت مى‌كند.