[1] . ذكر «حسنه» پس از بيان «المودة فى القربى» مىتواند ذكر عام
پس از خاص باشد، بنابراين معناى «و من يقترف حسنة» چنين مىشود: هر كس مودت
اهلبيت عليهم السلام را تحصيل كند بر جزاى او مىافزاييم. با توجه به اين نكته و
نيز ذيل آيه كه ياد آورى شده «انّ اللَّه غفور» استفاده مىشود كه حبّ اهلبيت
عليهم السلام جلب غفران الهى را در پى دارد.
[2] . جمله «و كان اللَّه غفوراً رحيماً» پس از دستور رعايت حجاب و
عفاف، مىتواند مفيد برداشت ياد شده باشد.
[3] . هشدار در آيه دوم گوياى اين نكته است كه شكنندگان حرمت شعائر
حج، عقاب خواهند شد. از سوى ديگر، ذكر غفران و رحمت الهى در آيه هم اشاره دارد به
اين كه كسانى كه حرمت آن شعائر را نگه دارند، مورد آمرزش و رحمت خداوند قرار
خواهند گرفت. (الميزان، ج 6، ص 143).
[4] . هشدار آيه دوم، گوياى اين نكته است كه حريم شكنان كعبه، عقاب
خواهند شد. از سوى ديگر، ذكر غفران و رحمت الهى در آيه هم اشاره دارد به اينكه
كسانى كه حرمت كعبه را نگه دارند، مورد آمرزش و رحمت خداوند قرار خواهند گرفت.
(الميزان، ج 6، ص 143)
[5] . هشدار در آيه دوم گوياى اين نكته است كه شكنندگان حرمت
ماههاى حرام، عقاب خواهند شد. از سوى ديگر، ذكر غفران و رحمت الهى در آيه هم اشاره
دارد به اين كه كسانى كه حرمت آن ماهها را نگاه دارند، مورد آمرزش و رحمت خدا
قرار خواهند گرفت. (الميزان، ج 6، ص 143)