جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‌ وَ أَنِيبُوا إِلى‌ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ.

زمر (39) 53 و 54

41. اميدوارى به مغفرت الهى، در حين ارتكاب گناه، فعلى نكوهيده:

... يَأْخُذُونَ عَرَضَ هذَا الْأَدْنى‌ وَ يَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنا [1] ...

اعراف (7) 169

42. پيامبر صلى الله عليه و آله عهده دار اميدوار ساختن بندگان به غفران و رحمت خداوند:

نَبِّئْ عِبادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.

حجر (15) 49

قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.

زمر (39) 53

43. اميدوارى به مغفرت و رحمت خداوند، براى نجات از حادثه توفان، توصيه نوح عليه السلام به پيروان خويش:

وَ قالَ ارْكَبُوا فِيها بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ.

هود (11) 41

44. اميدوار ساختن فرزندان را به مغفرت خداوند، از جانب يعقوب عليه السلام:

قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئِينَ‌ قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.

يوسف (12) 97 و 98

45. اميدوار ساختن برادران را به آمرزش الهى از سوى يوسف عليه السلام:

قالَ لا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‌ [2].

يوسف (12) 92

46. لزوم ترس از عقوبتهاى الهى و اميدوارى به غفران و رحمت پروردگار، در همه حال:

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ وَ أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.

مائده (5) 98

... إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ.

انعام (6) 165

... إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ.

اعراف (7) 167

47. لزوم اميدوارى بندگان به مغفرت الهى و مأيوس نبودن از آن:

قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‌ [3].

زمر (39) 53

48. لزوم اميدوارى توفيق يافتگان در آزمون الهى به مغفرت و رحمت پروردگار:

وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلائِفَ الْأَرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ فِي ما آتاكُمْ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ.

انعام (6) 165

49. اميد به آمرزش الهى، براى مستضعفان ناتوان از هجرت:

إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَ لا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا فَأُولئِكَ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَ كانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُوراً.

نساء (4) 98 و 99

[1] . مراد از «الادنى» كسب مال از راههاى حرام، مانند رشوه است. (روح‌المعانى، ج 6، جزء 9، ص 141)

[2] . جمله «و هو ارحم الرحمين» حاليّه و به منزله تعليل براى «يغفر اللَّه» است.

[3] . جمله «انّ اللَّه يغفر ...» تعليل براى نهى‌اى كه در است آيه آمده و مراد از رحمت مذكور در آيه، آمرزش است.