يد بيضاى موسى عليه السلام---) همين مدخل، معجزاتموسى عليه
السلام، مصاديق معجزات موسى عليه السلام، يد بيضا
يهود و موسى عليه السلام---) بنىاسرائيل، بنىاسرائيل وموسى عليه
السلام
موعظه
وعظ [مصدر
موعظه] يعنى وادار نمودن آميخته با تهديد و ترساندن. خليل گفته است:
اندرز دادن به خير و نيكيها است كه توأم با رقّت قلب و مهربانى باشد.[1] در اين مدخل از واژههاى «وعظ»،
«نصح»، «ذكر» و مشتقّات آنها و آياتى كه بر موعظه
دلالت دارد، استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار موعظه، آداب موعظه، ابزار موعظه، زمينههاى موعظه،
قبول موعظه، مصاديق موعظه، موعظه متّقين.