معراج [بر وزن مِفتاح]
از عرج، به معناى صعود است[1] و با «مَصْعَد» [وسيله صعود]
به يك معنا است.[2]
معراج در اصطلاح، سفر شبانه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله به صورت خارقالعاده
از مكّه به بيتالمقدّس و عروج آن حضرت از آنجا به آسمانها است.[3] همين معنا در اينجا مقصود است و از
واژههاى «اسرى»،
«دنا» و «راى»
استفاده شده است.
آثار معراج
1. معراج پيامبر صلى الله عليه و آله نمودى از تنزّه خداوند، از
ناتوانى و ضعف:
[4] . مقصود از ضمير «هو» پيامبر صلى الله عليه و آله است.
(روحالمعانى، ج 15، جزء 27، ص 74؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 17-/ 18، ص 59)
[5] . مقصود از «الرّؤيا» بنا بر قولى، ديدن با چشم است و از آنجا
كه اين مشاهده در معراج و شب بوده و خبر دادن آن واقعه صبح بوده، آن را رؤيا
ناميده است. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 654) بر اساس مقتضاى سياق آيه، مراد از
«احاط» احاطه علمى است. (الميزان، ج 13، ص 139)