324. سؤال نكوهشى خدا از مؤمنان، در مورد گفتارهاى بدون عمل آنان:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا
تَفْعَلُونَ.
صفّ (61) 2
[1] . خداوند با اين لحن مؤمنان را همچون يهود به دليل سؤالهاى بى
مورد از موسى عليه السلام نكوهش مىكند. (الميزان، ج 1، ص 257)
[2] . «كيف تكفرون ...» به معناى استفهام و در آن انكار و تعجب
نهفته است و مشتمل بر توبيخ است. (الكشاف، ج 1، ص 393)
[3] . سياق آيه، در مقام توبيخ است. (تفسير التحرير و التنوير، ج
3، جزء 5، ص 124)
[4] . به قرينه سياق آيات از جمله آيه 85 «وَ مَن يَشفَعْ شفاعةً
سيئةً يكن لَهُ كِفل منها» معلوم مىشود كه برخى مؤمنان براى منافقان وساطت
مىكنند، در حالى كه خداوند به طور كلى آنان را طرد كرده است. (الميزان، ج 5، ص
30)
[5] . سياق و خطاب آيه، ملامت و توبيخ است. (تفسير التحرير و
التنوير، ج 3، جزء 4، ص 107)
[6] . آيه و آيات قبل، مربوط به «بنىابيرق» است كه پس از سرقت و
انداختن كالاى مسروقه در خانه يك فرد يهودى، برخى مؤمنان به نفع او گواهى دادند.
(مجمع البيان، ج 3-/ 4، ص 160 و 164)