[1] . آيه شريفه اشاره به قصد وارد شدن ملائكه بر ابراهيم عليه
السلام و بشارت به او و همسرش و همچنين اعلام نابودى و به هلاكت رساندن قوم لوط
دارد. (الميزان، ج 18، ص 377، كتاب التسهيل، ج 2، ص 308)
[2] . [آيه شريفه اشاره به داستان داورى داود عليه السلام دارد] كه
دو نفر به صورت غير متعارف و به هنگام عبادت داود عليه السلام بر او وارد شدند و
آن حضرت عليه السلام به گمان اينكه از دشمنان اويند و قصد بدى دارند، ترسيد. آنان
گفتند: نترس. به قصد داورى نزد تو آمديم. (التبيان، ج 8، ص 551) از امام رضا عليه
السلام روايت شده كه شاكيان، دو فرشته بودند. (عيون اخبارالرضا عليه السلام، ج 1،
ص 194، ح 1)
[3] . مريم عليها السلام از اينكه در ميان قوم خود انسان رشيد صاحب
فراستى را نمىيافت كه كيفيت باردار شدنش را به سهولت بپذيرد، نگران بود و در پى
اين نگرانى، نوزادش عيسى عليه السلام و بنا به قولى جبرييل عليه السلام او را
دلدارى داد و آرامش بخشيد. (مجمع البيان، ج 5-/ 6، ص 790).