[1] . بر اين اساس كه مشار اليهم در «اولئك» ملائكه باشند. (الدر
المنثور، ج 4، ص 190؛ تفسير مقاتل، ج 2، ص 537؛ الميزان، ج 13، ص 130).
[2] . «سائق» فرشته است و «شاهد» دستها، پاها و عمل آدمى است و
ملائكه نيز گواهى مىدهند. (الدرالمنثور، ج 6، ص 106؛ كنزالدقائق و بحرالغرائب، ج
12، ص 381) كلمه «سياقه» كه مصدر «سائق» است به معناى وادار كردن حيوان به راه
رفتن است كه در اين صورت راننده در عقب حيوان قرار دارد و حيوان را مىراند، به
عكس «قيادت» كه به معناى كشيدن حيوان از جلو است. (الميزان، ج 18، ص 349)
[3] . مراد از حاملان عرش و تسبيح و تحميدكنندگان خدا، ملائكه است.
(تفسير نورالثقلين، ج 4، ص 511؛ الكشف و البيان، ج 8، ص 267)