أَ لَكُمُ الذَّكَرُ وَ لَهُ الْأُنْثى إِنَّ الَّذِينَ لا
يُؤْمِنُونَ
[1] . مراد از شافعان در آيه شريفه، از جمله ملائكه است. (تفسير
كنزالدقايق، ج 10، ص 500، التفسير المنير، ج 22، ص 174)
[2] . فاعل در «فاسر» انت است، كه با توجه به سياق آيات، لوط عليه
السلام مىباشد.
[3] . آيه شريفه بدان اشاره دارد كه مشركان ملائكه را دختران خدا
مىپنداشتند و آنان را مىپرستيدند. (التفسير المنير، ج 14، ص 157؛ روح البيان، ج
5، ص 44)
[4] . آيه «وقالوا اتخذالرحمن ولدا» اشاره به اعتقاد عرب دارد كه
ملائكه را دختران خدا مىدانستند. (تفسير غرائب القرآن، ج 4، ص 510؛ الجامع لاحكام
القرآن، ج 11، ص 155)