مُفصِّل/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى الهى از باب تفعيل‌ [تفصيل‌] به معناى روشن‌كننده و آشكارسازنده است و 14 بار در قرآن در مورد تفصيل آيات و نشانه‌هاى الهى به كار رفته است. [1] اين صفت الهى به صورت اسمى نيز در ادعيه‌ آمده است. [2]

... يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ.

يونس (10) 5

انعام (6) 55 و 97 و 98 و 119 و 126؛ اعراف (7) 32 و 52 و 174؛ توبه (9) 11؛ يونس (10) 24؛ رعد (13) 2؛ اسراء (17) 12؛ روم (30) 28

مُفَضِّل/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى خداوندى از باب تفعيل‌ [تفضيل‌] به معناى برترى‌دهنده است. كاربرد اين صفت براى خداوند عمدتاً در برترى دادن انسانها، از جمله پيامبران و بنى‌اسرائيل است، گرچه در مورد خوراكيها نيز آمده است. اين صفت 16 بار در مورد خداوند استعمال شده است. [3] اين صفت الهى به صورت‌ اسمى نيز در ادعيه آمده است. [4]

... وَ كلًّا فَضَّلْنا عَلَى الْعالَمِينَ.

انعام (6) 86

بقره (2) 47؛ بقره (2) 122؛ بقره (2) 253؛ نساء (4) 32 و 34 و 95؛ اعراف (7) 140؛ رعد (13) 4؛ نحل (16) 71؛ اسراء (17) 21 و 55 و 70؛ نمل (27) 15؛ جاثيه (45) 16

مُفْهِم/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى الهى از باب تفعيل (تفهيم) به معناى فهماندن و نماياندن است و تنها يك بار در قرآن درباره فهماندن حكم داورى بين متخاصمان در مورد سليمان عليه السلام آمده است. [5] اين صفت الهى به صورت‌ اسمى نيز در ادعيه آمده است. [6]

فَفَهَّمْناها سُلَيْمانَ‌ ....

انبياء (21) 79

مقاربت---) آميزش‌

مقابله به مثل---) انتقام‌

مقام ابراهيم (عليه‌السّلام)

مقام ابراهيم عليه السلام سنگ مخصوصى است كه اثر پاى ابراهيم عليه السلام بر آن نمايان است و نزديك خانه كعبه و حجرالاسود قرار داده شده است. [7] بعضى مفسّران‌

[1] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1062-/ 1066.

[2] . بحارالانوار، ج 91، ص 39؛ مقنعه، ص 187.

[3] . اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1066-/ 1071.

[4] . مصباح المتهجد، ص 151 و 574.

[5] . مصباح المتهجد، ص 1071.

[6] . المقام الاسنى، ص 95؛ جنّة الامان، ص 357.

[7] . معجم‌البلدان، ج 5، ص 164، «المقام»؛ نثر طوبى‌، ص 55، «صلو».