إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ
ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ[2] ...
فتح (48) 1 و 2
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ... وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ.
تحريم (66) 1
[1] . بنا بر اينكه «غفور رحيم» بخشش گناه مجاهدانى باشد كه
غنيمتهايى را به صورت افراط و خودسرانه و قبل از ورود حكم الهى از اسيران كافر جنگ
بدر گرفتند. (روحالمعانى، ج 6، جزء 10، ص 52)
[2] . امام رضا عليه السلام فرمود: هيچ كس در نزد مشركان عرب،
گناهش از گناه رسول خدا صلى الله عليه و آله بزرگتر نبود، چون خداوند مكّه را
براى پيامبرش فتح كرد به آن حضرت فرمود: اى محمّد، ما مكّه را با فتح آشكارى براى
تو فتح كرديم، تا خدا گناهان گذشته و آينده تو را در نزد مشركان اهل مكه بپوشاند.
(عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج 1، ص 202، ب 14، ح 1؛ تفسير نور الثقلين، ج 5، ص
56، ح 18)