[1] . معاويةبن عمار مىگويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم:
روز حج اكبر چه روزى است؟ فرمود: روز عيد قربان است. (الكافى، ج 4، ص 290، ح 1؛
تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 186، ح 45) و از سوى ديگر به اعتقاد مفسران، سال نهم
هجرت، سال اعلام برائت بوده است. (الميزان، ج 9، ص 148 و 149)
[2] . مهلت چهار ماهه، به قرينه استثناء «الا الذين عاهدتم» براى
مشركان پيمان شكن است، بدين جهت كه آنها در كار و اعتقاد خود انديشه كنند و به
صورت ناگهانى مورد مؤاخذه قرار نگيرند. (الميزان، ج 9، ص 147)
[3] . در بين اهل نقل اجماعى است كه اين آيات، سال نهم هجرى نازل
شده و اگر فرض شود روز حج اكبر [عيد قربان و دهم ذى الحجه است] اين چهار ماه
عبارت است از: بيست روز از ذىالحجه، محرم، صفر، ربيع الاول، و ده روز از ربيع
الآخر [سال دهم] و مراد از ماههاى حرام چهارگانه در اينجا ماههاى آزادى سير و
سياحت براى مشركان است و با ماههاى حرام معروف يعنى ذى القعده و ذى الحجه و محرم
منطبق نيست. (الميزان، ج 9، ص 148 و 151)