قرآن در مورد خداوند درباره آفرينش و صورت‌پردازى خداوند از انسانها به كار رفته است. [1]

هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ ....

حشر (59) 24

آل‌عمران (3) 6؛ اعراف (7) 11؛ غافر (40) 64؛ تغابن (64) 3

مُصيب/ اسماوصفات‌

اين صفت فعلى خداوندى از باب افعال [اصابة] به معناى ريختن و رساندن و 5 بار در قرآن در مورد خداوند و رساندن رحمت به بندگان و يا عذاب به آنان استعمال شده است. [2] اين صفت الهى به‌صورت اسمى نيز در ادعيه از زبان معصومين عليهم السلام آمده است. [3]

... نُصِيبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ ....

يوسف (12) 56

مائده (5) 49؛ اعراف (7) 100 و 156؛ توبه (9) 52

مصيبت‌

مصيبت به معناى سختى شديد و گرفتارى آمده است. [4] در اين مدخل از واژه‌هاى «مصيبة» و «ما اصابهم» استفاده شده است.

اهمّ عناوين: تحمّل مصيبت، زمينه‌هاى مصيبت، صبر بر مصيبت و فلسفه مصيبت.

آثار مصيبت‌

1. گرفتاريها و مصيبتها، مايه بيدارى و تجلّى فطرت توحيدى انسان:

الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ.

بقره (2) 156

وَ لَوْ لا أَنْ تُصِيبَهُمْ مُصِيبَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَيْنا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آياتِكَ وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ.

قصص (28) 47

نيز---) همين مدخل، فلسفه مصيبت‌

استرجاع در مصيبت‌

2. استرجاع شعار مؤمنان صبور، هنگام مواجهه با مصيبتها:

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ‌ الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ.

بقره (2) 155 و 156

امتحان با مصيبت‌

3. امتحان با مصيبتهاى (ترس، گرسنگى، كمبودهاى مالى، مرگ و مير و خسارت به ثمره‌ها) و صبر بر آن، موجب بهره‌مندى از صلوات، رحمت و هدايت الهى:

وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ‌ الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ.

بقره (2) 155-/ 157

[1] . همان، ص 750

[2] . همان، ص 766

[3] . المقام الاسنى، ص 95؛ جنّةالامان، ص 358

[4] . المصباح، ص 350، «صوب»