مردار، حيوانى داراى خون جهنده است كه به مرگ طبيعى بميرد يا كشته
شود و يا به روشى غير شرعى ذبح شود. [1] ظاهر لفظ ميته مىفهماند كه اجزاى بى روح آن [مثل مو، كرك، پشم،
ناخن و ...] حرام نيست. [2]
بعضى از فقها قائل به عدم جواز استفاده از مردار به نحو مطلقاند ولى گروهى ديگر
استفادههاى خاصّ را مجاز شمردهاند. [3] در اين مدخل از واژه «ميته» و عبارت «عمّا لميذكر اسماللَّه عليه»
استفاده شده است.
[4] . گفته شده كه همهگونه استفاده از ميته حرام است، چون اعيان
قابل تحريم نيست [لذا بايد فعلى در تقدير گرفت] و تقدير اعمّ بهتر است، چون اجمال
و ترجيح بلامرجّح لازم نمىآيد و قرينهاى بر خصوص نيز نداريم. در اين صورت بر عدم
جواز پوشيدن پوست مردار در نماز و غير آن دلالت مىكند. (زبدةالبيان، ج 1، ص 116؛
مسالكالافهام، ج 1، ص 179-/ 180، با اندكى تغيير)