گمنامى محمّد صلى الله عليه و آله‌

1550. بلند آوازه شدن نام محمّد صلى الله عليه و آله و توجّه مردم به ايشان پس از گمنامى، لطفى از جانب خدا به آن حضرت:

وَ وَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدى‌ [1].

ضحى (93) 7

گناهكاران و محمّد صلى الله عليه و آله‌

1551. تلاش گناه‌پيشگان كافر، براى نفوذ و تأثيرگذارى در محمّد صلى الله عليه و آله:

فَاصْبِرْ ... وَ لا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِماً أَوْ كَفُوراً.

انسان (76) 24

گواهان محمّد

1552. خداوند، گواه و ناظرى كافى ميان پيامبر صلى الله عليه و آله و مشركان:

كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ‌ ....

اسراء (17) 96

1553. محمّد صلى الله عليه و آله برخوردار از شاهدى ربّانى بر حقّانيّت قرآن كريم:

أَ فَمَنْ كانَ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‌ إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُ فِي‌ مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ.

هود (11) 17

گواهى محمّد صلى الله عليه و آله‌

1554. محمّد صلى الله عليه و آله، از گواهان بر توحيد:

... وَ أُوحِيَ إِلَيَ‌ ... وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرى‌ قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِي‌ءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ.

انعام (6) 19

1555. فراخوانده شدن محمّد صلى الله عليه و آله از سوى خداوند براى گواهى بر امّت خود در قيامت:

... وَ جِئْنا بِكَ عَلى‌ هؤُلاءِ شَهِيداً [2].

نساء (4) 41

وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيداً عَلَيْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنا بِكَ شَهِيداً عَلى‌ هؤُلاءِ ....

نحل (16) 89

1556. محمّد صلى الله عليه و آله، گواه و شاهد بر همه رسولان الهى در روز رستاخيز:

فَكَيْفَ إِذا جِئْنا ... وَ جِئْنا بِكَ عَلى‌ هؤُلاءِ شَهِيداً [3].

نساء (4) 41

1557. صحنه شهادت محمّد صلى الله عليه و آله در قيامت، موجب شرم و تأسّف بى‌اندازه كافران:

... وَ جِئْنا بِكَ عَلى‌ هؤُلاءِ شَهِيداً يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا ... لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الْأَرْضُ‌ ....

نساء (4) 41 و 42

1558. محمّد صلى الله عليه و آله، گواه مسلمانان، در قيامت:

فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى‌ هؤُلاءِ شَهِيداً.

نساء (4) 41

وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيداً عَلَيْهِمْ مِنْ‌

[1] . ممكن است «ضالّ» به معناى گمنامى باشد، در اين صورت، مقصود از كلمه «فهدى‌» هدايت و توجّه دادن مردم به سوى پيامبر صلى الله عليه و آله است. اين برداشت با رواياتى از معصومان عليهم السلام تطبيق دارد. (بحارالانوار، ج 16، ص 142، ح 4-/ 6)

[2] . معناى آيه اين است كه خداوند در قيامت پيامبر ما را بر امّتش شاهد مى‌گيرد. (مجمع‌البيان، ج 3-/ 4، ص 77)

[3] . بنا بر احتمالى، مشاراليه «هؤلاء شهيداً» صدر آيه است [كه مقصود از آن انبيا مى‌باشند]. (تفسير التحريروالتنوير، ج 3، جزء 5، ص 58)