وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنا وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ.

شورى (42) 15

34. سخن نيك‌

1119. بهترين گفتار، از آنِ محمّد صلى الله عليه و آله، به جهت فراخواندن به سوى خدا:

وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعا إِلَى اللَّهِ‌ ... إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ.

فصّلت (41) 33

35. شجاعت‌

1120. اعلام شجاعانه پيامبر صلى الله عليه و آله به مشركان، براى به‌كارگيرى آنان از تمام توان‌شان در برابر حضرت:

... قُلِ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ.

اعراف (7) 195

1121. برخوردارى پيامبر صلى الله عليه و آله از شجاعت، شهامت و آرامش خاصّ، هنگام هجرت از مكّه به مدينه، در عين تنهايى و نداشتن يار و ياور:

إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا ....

توبه (9) 40

1122. بهره‌مندى از امداد خاصّ الهى، عامل شهامت و نترسيدن پيامبر صلى الله عليه و آله از دشمن، هنگام هجرت:

إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها ....

توبه (9) 40

1123. اتّكاى پيامبر صلى الله عليه و آله به ولايت خداوند، سبب شجاعت و نترسيدنش از توان دشمنان:

... قُلِ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ‌ إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ.

اعراف (7) 195 و 196

1124. صالح و درستكار بودن پيامبر صلى الله عليه و آله، عامل نترسيدن حضرت از قدرت مشركان:

... قُلِ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ‌ إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ.

اعراف (7) 195 و 196

1125. شجاعت پيامبر صلى الله عليه و آله در بيان و ابلاغ احكام الهى، لازمه رسالت و نبوّت او:

ما كانَ عَلَى النَّبِيِّ مِنْ حَرَجٍ فِيما فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَراً مَقْدُوراً الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ‌ ....

احزاب (33) 38 و 39

1126. لزوم اسوه‌پذيرى از شجاعت پيامبر صلى الله عليه و آله، در ميادين نبرد:

يَحْسَبُونَ الْأَحْزابَ لَمْ يَذْهَبُوا وَ إِنْ يَأْتِ الْأَحْزابُ يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بادُونَ فِي الْأَعْرابِ يَسْئَلُونَ عَنْ أَنْبائِكُمْ وَ لَوْ كانُوا فِيكُمْ ما قاتَلُوا إِلَّا قَلِيلًا لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً [1].

احزاب (33) 20 و 21

1127. پيامبر صلى الله عليه و آله، مأمور بيان و ابلاغ حكم جواز ازدواج با همسر پسرخوانده، بدون هيچ ترس و واهمه از حرف و حديث مردم:

وَ إِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِ‌

[1] . معناى آيه [با توجّه به سياق‌] اين است كه اگر شما اهل اسوه‌پذيرى باشيد، بجا است كه در يارى‌رسانى و صبر در ميدان نبرد به پيامبر صلى الله عليه و آله اقتدا كنيد، همان‌گونه كه او در روز احُد به رغم شكسته شدن دندانهاى جلوى او و زخمى شدن ابروهايش و كشته شدن عمويش مقاومت كرد. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 548)