1056. ترغيب و تشويق پيامبر صلى الله عليه و آله، از ناحيه خداوند، به استقامت در اجراى رسالت، به رغم مخالفت با وى: فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ‌ قَبْلِكَ‌ ....

آل‌عمران (3) 184

تِلْكَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحِيها إِلَيْكَ ما كُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هذا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ.

هود (11) 49

وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ وَ كَفى‌ بِرَبِّكَ هادِياً وَ نَصِيراً.

فرقان (25) 31

وَ إِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ.

فاطر (35) 4

وَ إِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتابِ الْمُنِيرِ.

فاطر (35) 25

نيز---) پاداش محمّد صلى الله عليه و آله‌

6. اسوه بودن‌

1057. محمّد صلى الله عليه و آله، اسوه‌اى نيكو براى مسلمانان:

لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ ....

احزاب (33) 21

1058. محمّد صلى الله عليه و آله، اسوه‌اى شايسته براى موحّدان و آخرت‌طلبان:

لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ ....

احزاب (33) 21

1059. پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، اسوه‌اى براى امّت اسلام:

وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيداً [1] ...

بقره (2) 143

1060. پيامبر صلى الله عليه و آله، اسوه‌اى براى جهاد در راه خدا:

لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ [2] ...

احزاب (33) 21

7. اطعام‌

1061. اطعام محمّد صلى الله عليه و آله به مؤمنان، به صورت وليمه ازدواج با زينب:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلى‌ طَعامٍ غَيْرَ ناظِرِينَ إِناهُ وَ لكِنْ إِذا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ‌ [3] ...

احزاب (33) 53

8. امانتدارى‌

1062. امانتدارى پيامبر صلى الله عليه و آله، در جمع‌آورى و تقسيم غنايم:

وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ [4] ...

آل‌عمران (3) 161

1063. امانتدارى پيامبر صلى الله عليه و آله در تبيين و ابلاغ وحى به مردم:

وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ‌ وَ ما هُوَ عَلَى الْغَيْبِ‌ بِضَنِينٍ‌ [5].

تكوير (81) 22 و 24

[1] . «شاهد» چه به معناى شاهد اعمال و چه به معناى‌حجّت، (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 416) ملاك و معيار و الگو بودن پيامبر صلى الله عليه و آله را مى‌رساند.

[2] . با توجّه به سياق آيات، كه مربوط به غزوه احزاب است، معلوم مى‌شود اسوه بودن پيامبر صلى الله عليه و آله در جهاد است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 548)

[3] . برداشت با توجّه به شأن نزول است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 574)

[4] . در شأن نزول آيه آورده‌اند: در غزوه بدر، قطيفه سرخى از غنايم گم شد. برخى گفتند: پيامبر صلى الله عليه و آله برداشته است، آيه مزبور نازل شد. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 872)

[5] . مقصود از «و ما هو على الغيب بضنين» نفى اتّهام از پيامبر صلى الله عليه و آله نسبت به هرگونه خيانتى است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 678)