قَوْماً لَيْسُوا بِها بِكافِرِينَ.

انعام (6) 89

نيز---) فضايل محمّد صلى الله عليه و آله‌

عطاياى محمّد صلى الله عليه و آله‌

862. لزوم خشنود بودن مسلمانان به عطاى محمّد صلى الله عليه و آله و طمع نداشتن به بيش از حق خود:

وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا ما آتاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ‌ ....

توبه (9) 59

... وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ....

حشر (59) 7

عطوفت محمّد صلى الله عليه و آله---) فضايل محمّد صلى الله عليه و آله، مهربانى‌

عظمت محمّد صلى الله عليه و آله‌

863. قرآن، موجب عظمت و آوازه نام محمّد صلى الله عليه و آله و قوم عرب:

وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ‌ ....

زخرف (43) 44

عفو از محمّد صلى الله عليه و آله‌

864. گذشت و عفو خداوند از محمّد صلى الله عليه و آله، نسبت به اذن دادن به بهانه‌جويان (منافقان) براى نرفتن به جنگ تبوك:

عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ‌ [1] ...

توبه (9) 43

عفو محمّد صلى الله عليه و آله---) فضايل محمّد صلى الله عليه و آله، عفو

عقل محمّد صلى الله عليه و آله‌

865. محمّد صلى الله عليه و آله، برخوردار از عقل، قدرت، كمال و استقامت:

ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ.

قلم (68) 2

866. شناخته شدن محمّد صلى الله عليه و آله به عقل و درايت، ميان مردم، در طول زندگى كردن ساليان دراز در بين آنان:

... ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا ما بِصاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ ....

سبأ (34) 46

867. حقّانيّت سخنان محمّد صلى الله عليه و آله، گواه برخوردارى آن حضرت، از انديشه‌اى سالم:

أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ‌ ... أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جاءَهُمْ بِالْحَقِ‌ ....

مؤمنون (23) 69 و 70

868. مشاهده كمال عقلانى محمّد صلى الله عليه و آله از سوى معاشران آن حضرت، دليلى كافى بر مردود بودن ادّعاى جنون، درباره آن حضرت:

وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ‌ [2].

تكوير (81) 22

869. سلامت عقلانى محمّد صلى الله عليه و آله، ضامن دريافت صحيح قرآن از فرشته وحى و مصونيّت مرحله دريافت از خطا و انحراف:

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ‌ وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ.

تكوير (81) 19 و 22

سلامت عقل محمّد صلى الله عليه و آله‌

870. (عقل سالم پيامبر صلى الله عليه و آله و) مشهود بودن جبرئيل براى آن حضرت در فضايى روشن، تضمين‌كننده دريافت صحيح قرآن از فرشته وحى:

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ‌ وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ‌ وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ.

تكوير (81) 19 و 22 و 23

[1] . اين آيه در ادامه آيه پيشين و مربوط به جنگ تبوك است. (الميزان، ج 9، ص 284)

[2] . واژه «صاحبكم» گوياى مردود بودن اتّهام جنون است، زيرا مصاحبت روزمرّه كسانى كه به پيامبر صلى الله عليه و آله تهمت جنون مى‌زدند با آن حضرت، مايه شناخت وضعيّت فكرى آن حضرت بود و دست‌آويزى براى نسبت جنون باقى نمى‌گذاشت.