(1) . «واو» در «و يسخرون» حاليّه و «سخريّه» به معناى استهزا است.
معناى آيه چنين مىشود: كار مشركان، تعجّبآور است، آنان در حالى كه سخنان تو را
مىخواهند بشنوند تو را مسخره مىكنند. (تفسير التحريروالتنوير، ج 11، جزء 23، ص
97)
(2) . با توجّه به اينكه يهود، كلمه «راعنا» را از روى استهزا
مىگفتند، نهى مؤمنان را از گفتن اين كلام مىتوان ناظر به همان جريان دانست.
(الميزان، ج 1، ص 248)
(3) . مفسّران، وى را از جمله استهزاگران پيامبر صلى الله عليه و
آله دانستهاند. (جامعالبيان، ج 8، جزء 14، ص 94)
(4) . نهى شدن مؤمنان، از گفتن كلمه «راعنا»، كه يهوديانبراى
تمسخر آن را بهكار مىبردند، بيانگر حرمت تمسخر است.
(5) . مفسّران، از جمله استهزاكنندگان را «عاص بن وائل»
دانستهاند. (مجمعالبيان، ج 5-/ 6، ص 533)