[1] يَجْأَرُونَ‌ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ‌ أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ‌ أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَ أَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كارِهُونَ.

مؤمنون (23) 64 و 67 و 69 و 70

1676. خداوند، رسواكننده سوگندهاى دروغ منافقان درباره دشنام ندادن به پيامبر صلى الله عليه و آله:

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ‌ ... يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ ما قالُوا وَ لَقَدْ قالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُوا ... وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا وَ ما نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ‌ [2] ...

توبه (9) 73 و 74

1677. ناسزاگويان به پيامبر صلى الله عليه و آله، محروم از امدادهاى الهى، در برابر عذاب قيامت:

لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ‌ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سامِراً تَهْجُرُونَ‌ أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ.

مؤمنون (23) 65 و 67 و 69

دعا براى محمّد صلى الله عليه و آله‌

1678. دعا براى پيامبر صلى الله عليه و آله، امر خداوند به مؤمنان:

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا [3] تَسْلِيماً.

احزاب (33) 56

1679. دعاى فرشتگان براى محمّد صلى الله عليه و آله:

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِ‌ [4] ...

احزاب (33) 56

1680. دعاى ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام براى بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله جهت تلاوت آيات خدا، تعليم كتاب و حكمت و تزكيه مردم:

وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْماعِيلُ‌ ...

رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ‌ ... [5]

بقره (2) 127 و 129

1681. عزيز و حكيم بودن خداوند، سبب دعاى ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام براى مبعوث شدن پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در ميان مردم مكّه:

وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْماعِيلُ‌ ...

رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ‌ ... إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‌ [6].

بقره (2) 127 و 129

(1) . برخى «هجر» در آيه را به سخن زشت تفسير كرده‌اند و «سامر» به كسى گفته مى‌شود كه در شب سخن بگويد. (التّبيان، ج 7، ص 380) در ضمن برخى مفسّران مرجع ضمير «به» را پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دانسته‌اند. (تفسير التحريروالتنوير، ج 9، جزء 18، ص 86)

(2) . سياق آيات مى‌فهماند كه منافقان افزون بر كار زشتى كه‌مرتكب شده بودند، سخن ناروايى را نيز بر زبان آورده بودند و در پاسخ به سرزنش پيامبر صلى الله عليه و آله، سوگند ياد كردند كه چنين سخنى نگفته‌اند. (الميزان، ج 9، ص 340)

(3) . از امام صادق عليه السلام منقول است كه فرمود: صلوات مردم، دعا است. (تفسير نورالثقلين، ج 4، ص 302، ح 225)

(4) . مقصود از صلوات ملائكه، دعا است. (مجمع البيان، ج 7- 8، ص 578؛ جامع البيان، ج 12، جزء 22، ص 53)

(5) . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «انا دعوة ابراهيم، قال و هو يرفع القواعد من البيت: ربّنا وابعث فيهم رسولًا منهم ...؛ من اجابت شده دعاى ابراهيم عليه السلام هستم. ابراهيم عليه السلام در حالى كه پايه‌هاى خانه كعبه را بالا مى‌برد، گفت: پروردگارا، در ميان آنان پيامبرى از خودشان مبعوث كن». (الدّرّالمنثور، ج 1، ص 334)

(6) . جمله «انّك انت ...» براى تقريب اجابت است، بدين‌معنا كه به علّت عزيز [مغلوب كسى نشدن گرچه بسيار عظيم‌] بودن و مخفى نماندن چيزى از علم و حكمت تو [دعاى ما را اجابت كن‌]. (تفسير التحريروالتنوير، ج 1، جزء 1، ص 719)