وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ‌ ... وَ يُطِيعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌ ....

توبه (9) 71

ما كانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ‌ ....

توبه (9) 120

وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَخْشَ اللَّهَ وَ يَتَّقْهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ.

نور (24) 52

نيز---) فضايل محمّد صلى الله عليه و آله‌

حيات محمّد صلى الله عليه و آله‌

1428. زنده ماندن پيامبر صلى الله عليه و آله، پس از تهديد به مرگ از سوى خداوند در صورت داخل كردن سخنان خود در وحى الهى، دليل صدق رسالت و درستى ادّعاى آن حضرت:

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ‌ ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ.

حاقّه (69) 44 و 46

1429. سوگند خداوند به حيات پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله، مبنى بر غوطه‌ور بودن قوم لوط در فحشا و منكرات:

فَلَمَّا جاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ‌ قالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ‌ لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ‌ [1].

حجر (15) 61 و 62 و 72

1430. پيامبر صلى الله عليه و آله، مأمور داشتن اخلاص، در طول زندگانى خود:

قُلْ إِنَّ صَلاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيايَ وَ مَماتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.

انعام (6) 162

حياى محمّد صلى الله عليه و آله‌

1431. پيامبر صلى الله عليه و آله، شخصيتى با شرم و حيا:

... إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ‌ ....

احزاب (33) 53

1432. حياى پيامبر صلى الله عليه و آله، مانع اخراج مهمانان از خانه‌اش:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلى‌ طَعامٍ غَيْرَ ناظِرِينَ إِناهُ وَ لكِنْ إِذا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا ... إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ‌ ....

احزاب (33) 53

خائنان به محمّد صلى الله عليه و آله---) خيانت به محمّد صلى الله عليه و آله، خائنان به محمّد صلى الله عليه و آله‌

خانواده محمّد صلى الله عليه و آله‌

1433. ضرورت پاك بودن زنان و خانواده پيامبر از آلودگيها:

يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ‌ ....

احزاب (33) 30

1434. خروج پيامبر صلى الله عليه و آله در صبحگاهان از ميان خانواده خويش، به منظور برپا نمودن پايگاههاى جنگى براى مؤمنان، در مصاف با كافران، در غزوه احُد:

وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ‌ [2] ...

آل‌عمران (3) 121

1435. اخبار خداوند از افشاى اسرار خانوادگى پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى برخى همسران وى:

وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلى‌ بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا

(1) . خطاب «لعمرك» به پيامبر صلى الله عليه و آله است و مقصود از «سكرة» غفلت و غوطه‌ور بودن قوم لوط در فحشا و منكرات است. (الميزان، ج 12، ص 185)

(2) . آيه، مربوط به غزوه احُد است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله از خانه عايشه خارج شده و مسلمانان را براى جنگ آماده مى‌كرد. (الكشّاف، ج 1، ص 408 و 409)