1179. تلاش پيامبر صلى الله عليه و آله در جنگ احُد، براى جلوگيرى از فرار لشگر و شكست مسلمانان:

إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى‌ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْراكُمْ‌ ....

آل‌عمران (3) 153

1180. فرماندهى جنگ و نيروهاى رزمنده، از مسئوليّتهاى پيامبراكرم صلى الله عليه و آله:

وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَ لا تَفْتِنِّي‌ ... [1]

توبه (9) 49

1181. شركت و عدم شركت مسلمانان در جنگ، منوط به اذن پيامبراكرم صلى الله عليه و آله:

فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلى‌ طائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَداً وَ لَنْ تُقاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفِينَ.

توبه (9) 83

وَ إِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ جاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُوا الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَ قالُوا ذَرْنا نَكُنْ مَعَ الْقاعِدِينَ.

توبه (9) 86

1182. پذيرش صلح و متاركه جنگ، در حيطه قدرت و مسئوليّت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله:

وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ‌ ....

انفال (8) 61

1183. تصميم‌گيرى و فرماندهى پيامبر صلى الله عليه و آله، در غزوه احزاب:

وَ إِذْ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ يا أَهْلَ يَثْرِبَ لا مُقامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَ يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ [2] ...

احزاب (33) 13

1184. پيامبر صلى الله عليه و آله، داراى شخصيتى محورى و تصميم‌گيرنده، در جريان جنگ احزاب:

أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذا جاءَ الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشى‌ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ‌ ...

يَحْسَبُونَ الْأَحْزابَ لَمْ يَذْهَبُوا [3] ...

احزاب (33) 19 و 20

1185. نگرانى پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان در جنگ حنين، از فرار مسلمانان و شكست جبهه اسلام:

لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَواطِنَ كَثِيرَةٍ وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئاً وَ ضاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ‌ ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلى‌ رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنْزَلَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها وَ عَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ذلِكَ جَزاءُ الْكافِرِينَ.

توبه (9) 25 و 26

نيز---) جهاد محمّد صلى الله عليه و آله‌

جنّ و محمّد صلى الله عليه و آله‌

1186. برانگيخته شدن محمّد صلى الله عليه و آله براى جنّيان، همانند انسانها:

وَ إِذْ صَرَفْنا إِلَيْكَ نَفَراً مِنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ‌ ... فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلى‌ قَوْمِهِمْ مُنْذِرِينَ‌ يا قَوْمَنا أَجِيبُوا داعِيَ اللَّهِ‌

(1) . اجازه گرفتن از پيامبراكرم صلى الله عليه و آله براى نرفتن به ميدان‌جنگ، نشانه فرماندهى آن حضرت در اين امر است.

(2) . آيه 9 «يا أيّها الّذين آمنوا اذكروا نعمة اللّه ... إذ جاءتكم جنود» مربوط به غزوه احزاب است. (التّبيان، ج 8، ص 319؛ معالم التنزيل، بغوى، ج 3، ص 611) آيات بعدى نيز عطف همان آيه و مربوط به جنگ احزاب است.

(3) . آيات ياد شده در سياق آيات مربوط به غزوه احزاب است. منافقان از اين جهت به پيامبر صلى الله عليه و آله نگاه مى‌كردند تا رخصتى براى ترك جهاد به دست آورند و اين مطلب از موقعيت محورى حضرت حكايت دارد.