عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً.

اسراء (17) 26 و 29

498. توصيه الهى به محمّد صلى الله عليه و آله، براى انفاق به مستمندان:

وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ.

ضحى (93) 10

اولواالعزمى محمّد صلى الله عليه و آله‌

499. پيامبراكرم صلى الله عليه و آله از پيامبران اولواالعزم و صاحب شريعت:

شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‌ وَ عِيسى‌ [1] ...

شورى (42) 13

500. پيامبراكرم صلى الله عليه و آله مأمور صبرپيشگى چون ديگر پيامبران اولواالعزم:

فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ‌ ....

احقاف (46) 35

501. برترى پيامبراكرم صلى الله عليه و آله بر ساير انبياى اولواالعزم:

وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثاقَهُمْ وَ مِنْكَ وَ مِنْ نُوحٍ وَ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‌ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ مِيثاقاً غَلِيظاً [2].

احزاب (33) 7

اهانت به محمّد صلى الله عليه و آله‌

502. برخورد توهين‌آميز منافقان با پيامبر صلى الله عليه و آله با ذليل خواندن آن حضرت:

يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَ‌ [3] ...

منافقون (63) 8

503. اهانت منافقان به پيامبر صلى الله عليه و آله با نسبت ساده‌لوحى و خوش‌باورى به آن حضرت:

وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ‌ [4] ...

توبه (9) 61

504. اهانت برخى يهوديان به پيامبر صلى الله عليه و آله:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا [5] انْظُرْنا ...

بقره (2) 104

مِنَ الَّذِينَ هادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ يَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَيْنا وَ اسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَ راعِنا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِي الدِّينِ‌ ....

نساء (4) 46

505. نهى خداوند، از كاربرد كلمات اهانت‌آميز به پيامبر صلى الله عليه و آله:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا ....

بقره (2) 104

مِنَ الَّذِينَ هادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ‌

(1) . «عزم» در لغت به معناى تصميم است (مفردات، ص 565، «عزم») ولى بر اساس روايات و ديدگاه مفسّران، مقصود از پيامبران اولواالعزم، پنج پيامبر صاحب شريعت، از جمله پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله است. (تفسير الصّافى، ج 5، ص 18؛ الميزان، ج 18، ص 218)

(2) . ذكر اسم پيامبر صلى الله عليه و آله پيش از نام چهار پيامبر بزرگ، [در حالى كه از نظر ترتيب تاريخى بعد از آنان است‌] حاكى از فضل و شرف پيامبراكرم صلى الله عليه و آله است. (مجمع‌البيان، ج 7-/ 8، ص 531)

(3) . «عبداللّه‌بن‌ابىّ» از سران منافق در بازگشت از غزوه بنى‌المصطلق گفت: محمّد صلى الله عليه و آله را از مدينه اخراج مى‌كنيم، و او را ذليل خواند. (همان، ج 9-/ 10، ص 442)

(4) . مقصود از «منهم» منافقان است. (الميزان، ج 9، ص 323)

(5) . «راعنا» در عربى به معناى طلب توجّه و مراقبت است، امّا يهوديان با گفتن اين كلمه درباره پيامبر صلى الله عليه و آله كاربرد عبرى آن را كه نوعى توهين شمرده مى‌شد، قصد مى‌كردند. (الكشّاف، ج 1، ص 174)