إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْناهُ سَمِيعاً بَصِيراً.

انسان (76) 2

31. آگاهى از طريق شنيدن كلمات و صداها به وسيله گوش، از زمان تولّد، برخاسته از قدرت الهى:

وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ.

نحل (16) 78

32. عدم استفاده قوم عاد از گوش و ديگر ابزار شناخت خود، در طريق حق، زمينه‌ساز سقوط و هلاكت آنان:

... فَأَصْبَحُوا لا يُرى‌ إِلَّا مَساكِنُهُمْ‌ .... فَما أَغْنى‌ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَ لا أَبْصارُهُمْ وَ لا أَفْئِدَتُهُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ ...

احقاف (46) 25 و 26

نيز---) شنوايى‌

گهواره‌

تشبيه به گهواره‌

1. قرار دادن زمين، همانند گهواره‌اى براى آرامش و آسايش انسان، پرتوى از ربوبيّت خداوند:

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً «1» وَ ...

طه (20) 53

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ ...

زخرف (43) 10

أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً.

ذاريات (51) 48

وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ.

نبأ (78) 6

عيسى عليه السلام در گهواره‌

2. سخن گفتن عيسى عليه السلام با مردم در گهواره، همانند زمان بزرگسالى:

وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا وَ ...

آل‌عمران (3) 46

... تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا ...

مائده (5) 110

... كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا ذلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ‌ ...

مريم (19) 29 و 34

3. زبان گشودن عيسى عليه السلام در گهواره و تشريح ماجراى تولّد خويش، براى قوم مريم، موجب شگفتى آنان:

فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا.

مريم (19) 29

گهواره بچّه‌

4. گهواره، جايى با آرامش براى بچّه:

وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا ...

آل‌عمران (3) 46

... تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا ...

مائده (5) 110

... كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا.

مريم (19) 29

گياه‌

گياه، حشيش و نبات، رستنى كوچك از علف و بوته، در مقابل درخت، «2» به هر چيز نموّكننده‌اى گفته‌ مى‌شود كه از زمين مى‌رويد، چه ساقه‌دار باشد، مانند درخت و يا بدون ساقه باشد، مانند علف، ليكن در

(1) . «مهد» جايگاهى است كه براى طفل تهيّه مى‌كنند (مفردات، ص 780، «مهد») كه راحت بخوابد و آرام گيرد. در آيه شريفه، زمين به گهواره تشبيه شده است، از جهت آرامش انسانها در آن. (روح‌المعانى، ج 9، جزء 16، ص 300-/ 301)

(2) . لغت‌نامه، ج 12، ص 1772، «گياه»