متعال از اسماى حُسناى الهى است كه از «علىّ» اشتقاق يافته و
مبالغه در علوّ است. متعال به معناى علوّ و سيطره داشتن است و در مورد خداوند
نهايت علوّ و برترى و سلطه بر همه چيز از همه جهات است.
«2»
علِمُ الغَيبِ والشَّهدَةِ الكَبيرُ المُتَعال.
رعد (13) 9
متعه---) ازدواج موقت
متقبّل الحسنات/ اسما و صفات
اين صفت فعلى خداوندى از باب تفعّل
[تَقَبَّل]
به معناى پذيرفتن و قبول است و كاربرد آن در مورد خداوند، در ارتباط با قبولى
اعمال نيك و حسنات مىباشد و 3 بار در قرآن آمده است.
«3» اين صفت الهى
(1) . فهم آيات متشابه، در گرو ارجاع آنها به آيات محكماست،
بنابراين ابتدا بايد اين دو دسته از آيات تشخيص داده شود تا بتوان در پرتو آن قرآن
را فهميد و تفسير كرد