وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ.

قدر (97) 2

35. شب قدر، داراى ارزش و فضيلتى فراتر از درك و شناخت انسانها:

وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ «1».

قدر (97) 2

عبادت در ليلةالقدر

36. عبادت در شب قدر، بهتر از عبادت در هزار ماه:

لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ «2».

قدر (97) 3

عمل در ليلةالقدر

37. عمل صالح در شب قدر، بهتر از عمل در هزار ماه از غير شب قدر:

لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ «3».

قدر (97) 3

قرآن در ليلةالقدر

38. خداوند، نازل‌كننده قرآن در شب قدر:

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ.

قدر (97) 1

39. نزول قرآن در ليلةالقدر، به صورت مجموع بر پيامبر صلى الله عليه و آله:

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ‌ «4».

دخان (44) 3

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ.

قدر (97) 1

40. نزول قرآن در شب مبارك قدر، بيانگر اهمّيّت قرآن نزد خداوند:

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ.

دخان (44) 3

41. نزول قرآن در شب قدر، نشان‌دهنده سلامتى معارف آن از هر عيب و نقص:

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ.

قدر (97) 1 و 5

42. نزول قرآن در شب قدر به نزديك‌ترين آسمان (به انسانها):

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ «5».

قدر (97) 1

43. نزول قرآن به بيت معمور در شب قدر، به صورت مجموع:

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ‌ «6».

دخان (44) 3

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ «7».

قدر (97) 1

44. نزول قرآن در شب قدر، متكى بر آگاهى عميق خداوند:

إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ‌ فِيها يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ‌ أَمْراً مِنْ عِنْدِنا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ‌ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.

دخان (44) 3-/ 6

ليلةالقدر و محمّد صلى الله عليه و آله---) همين مدخل، سلام در شب قدر، شناخت شب قدر

ملائكه در ليلةالقدر---) همين مدخل، جبرئيل در ليلةالقدر، روح در ليلةالقدر، سلام در ليلةالقدر

ليلةالمبيت‌

پس از اسلام آوردن انصار و بيعت آنان با پيامبر صلى الله عليه و آله، [كافران‌] قريش خوف پيدا كردند كه آيين وى گسترش يابد، از اين رو در دارالنّدوه گرد هم آمدند و درباره اين موضوع به مشورت پرداختند و تصميم به كشتن پيامبر صلى الله عليه و آله در هنگام شب گرفتند. جبرئيل به پيامبر صلى الله عليه و آله خبر داد و گفت، آن شب در بسترش نخوابد و هجرت كند. آن حضرت، به على عليه السلام دستور داد در بستر او بخوابد. صبحگاهان به خانه پيامبر صلى الله عليه و آله ريختند، ولى على عليه السلام را در بستر پيامبر صلى الله عليه و آله يافتند، و بدين وسيله خداوند توطئه و مكر كافران قريش را از ميان برداشت. «8» اين شب را «ليلةالفراش» «9» و «ليلةالمبيت»

(1) . با توجّه به سلب خصوصيّت از پيامبر صلى الله عليه و آله در خطاب به كاف [و ما ادريك‌] است‌

(2) . معناى آيه اين است: قيام براى عبادت در شب قدر و عمل در آن بهتر از هزار ماه قيام براى عبادت است. (مجمع‌البيان، ج 9-/ 10، ص 789)

(3) . از امام باقر عليه السلام درباره «ليلةالقدر خيرٌ من ألف شهر» پرسيدند. حضرت فرمود: عمل صالح در شب قدر از قبيل نماز و زكات و انواع كارهاى خوب بهتر است از عمل در هزار ماهى كه در آن ليلةالقدر نباشد. (الكافى، ج 4، ص 158، ح 6؛ ثواب‌الاعمال، ص 67)

(4) . مدلول آيات اين است كه قرآن، داراى يك نزول جمعى‌بر پيامبر صلى الله عليه و آله است كه غير از نزول تدريجى آن است. (الميزان، ج 20، ص 330)

(5) . نزول قرآن به صورت يك پارچه به نزديك‌ترين آسمان [به انسانها] در شب قدر بود. (جامع‌البيان، ج 15، جزء 30، ص 327)

(6) . آيه مزبور، معناى «انّا انزلناه فى ليلةالقدر» را دارد. (الميزان، ج 20، ص 330)

(7) . امام صادق عليه السلام فرمود: قرآن در شب قدر به صورت كامل و يكجا به بيت معمور نازل گشت و سپس از بيت معمور به پيامبر صلى الله عليه و آله در طول بيست سال [به صورت تدريجى‌] نازل شد. (بحارالانوار، ج 82، ص 52؛ ج 94، ص 11)

(8) . جامع‌البيان، ج 6، جزء 9، ص 300-/ 302؛ الكشاف، ج 2، ص 215

(9) . الميزان، ج 2، ص 100