لطيف از اسماى حسناى الهى
«4» به معناى آگاهى و شناخت از دقايق امور و مهربانى و مدارا با
بندگان و فراهمآورنده اسباب خير و صلاح براى آنان است.
«5»
(1) . با اينكه كافران و منافقان در دنيا بهرهمند بودهاند،
خداوند آنان را زيانكار واقعى معرّفى مىكند، زيرا لذايذ دنيوىشان محدود بوده و
از ثوابهاى آخرتى بىبهرهاند
(2) . خدا از موسى عليه السلام سؤال كرد و يك كلمه پاسخ لازم داشت،
چرا موسى عليه السلام پاسخ را طولانى كرد؟ گفتهاند: چون مقام، مقام عشقورزى و
لذّت بردن معنوى بود، لذا جاى تطويل كلام است. (اعرابالقرآن، درويش، ج 6، ص 177؛
روحالمعانى، ج 9، جزء 16، ص 258)
(3) . «اللّهو» سرگرمى، دلخوشى، هوسرانى و آنچه انسان به آن سرگرم
شود و لذّت يابد. (فرهنگ لاروس، ج 2، ص 1790)
(4) . الاسماء و الصّفات، بيهقى، ج 1، ص 115؛ اسما وصفات الهى فقط
در قرآن، ج 2، ص 1581
(5) . مفردات، ص 740، «لطف»؛ الاسماء و الصّفات، بيهقى، ج 1، ص 115