14. برخوردارى اهل بهشت از باغهاى بهشتى، همراه با لذّت سماع:
... فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ «6».
روم (30) 15
(1) . كسانى كه واژه «استمتاع» را به معناى آميزش گرفتهاند،
مىگويند: منظور «لا جناح عليكم فيما تراضيتم» اين است كه در كم و زياد ساختن
مهريّه يا بخشش آن و يا به تأخير افكندن پرداخت آن به هر صورتى باهم توافق نماييد،
بر شما گناهى نيست. (مجمعالبيان، ج 3-/ 4، ص 53)
(2) . مقصود از آيه 22 اين است كه ابرار برخوردار از لذّت و انواع
نعمت در بهشتاند. (همان، ج 9-/ 10، ص 692)
(3) . آيه شريفه دلالت دارد بر كمال نعيم و كمال راحتى وآرامش و
تماميّت لذّت در بهشت. (تيسير الكريم الرّحمان، ص 860)
(4) . بر اين اساس كه مقصود از «متشابهاً» شباهت برخى ازآنها با
برخى ديگر در حسن و لذّت و نشاطآفرينى باشد. (تيسير الكريم الرّحمان، ص 44)
(5) . از حسن بن ابىالحسن نقل شده است: به وسيله رضوان الهى، لذّت
و سرورى در قلوب اهل بهشت راه مىيابد كه هيچ لذّتى نزد آنان بالاتر از آن نيست و آن
روشنىبخش ديدگان آنان است، بيشتر از هر چيزى كه از لذّتهاى بهشت به آن نائل
مىشوند. (جواهر الحسان فى تفسير القرآن، ج 3، ص 196)
(6) . از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسش شده است: «حبر» چيست؟ آن
حضرت فرمود: لذّت و سِماع است. (الدرالمنثور، ج 5، ص 153)