كرامت، ظهور و بروز امر خارقالعادهاى است كه مقرون به نبوّت
نباشد ولى مقارن ايمان و عمل باشد.[4] كارهايى خارق عادت را كه از انبيا و اوليا صادر شود، كرامت گويند.[5] و كارهاى خارق عادت انبيا در صورتى
كه در مقام تحدّى نباشد كرامت است.[6] امّا ارهاصات و معجزات انبيا در دو مدخل ارهاص و معجزه بحث
مىشود.
كرامت آصفبنبرخيا
1. كرامت آصفبنبرخيا با آوردن تخت بلقيس در كمتر از يك چشم بر هم
زدن:
[1] . از امام باقر عليه السلام روايت شده است: خداوند پس از بيرون
آمدن يونس از شكم ماهى بر او كدويى روياند كه يونس عليه السلام آن را مىمكيد و از
آن استفاده مىكرد. (تفسير نورالثقلين، ج 4، ص 436، ح 117)
[2] . از امام باقر عليه السلام روايت شده است: يونس عليه السلام
پس از بيرون آمدن از شكم ماهى، از سايه برگهاى كدو بهره مىبرد. (تفسير
نورالثقلين، ج 4، ص 436، ح 117)
[3] . بنا بر اينكه مقصود از «يقطين» «كدو» باشد. (مجمعالبيان، ج
7-/ 8، ص 716؛ جامعالبيان، ج 12، جزء 23، ص 122-/ 124)
[7] . كسى كه گفته است: «انا* اتيك به قبل ان يرتدّ اليك طرفك» آصف
بن برخيا بود كه خدا را به اسم اعظم او صدا زد و در پى آن تخت بلقيس را از زير تخت
سليمان عليه السلام بيرون آورد. (تفسير قمى، ج 2، ص 204)