[1] . امر قريش به عبادت در «فليعبدوا» بيانگر آن است كهآنان خدا
را عبادت نمىكردند.
[2] . «من جوع» بيانگر آن است كه هدف از طعام، زوالگرسنگى است؛ نه
آنكه خوردن همواره مطلوب باشد. «فليعبدوا» بيانگر هدف بودن عبادت براى طعامى است
كه از خداوند به انسان مىرسد.