[1] . بر اين اساس كه مرجع ضمير «نسلكه»، «الذّكر» و الف ولام
«المجرمين» عهد ذكرى باشد كه اشاره به «الّذين كفروا» در آيات قبل مىكند.
[2] . معناى كلام خدا اين است كه اين سخن را گفتند تامؤمنان را از
جهاد بازدارند، ولى مؤمنان اين سخن آنان را نپذيرفتند و به جهاد رفتند و به پيروزى
و غنيمت دست يافتند، پس اين پيروزى و غنيمت حسرت در دلهاى آن كافران پديد آورد.
(مجمع البيان، ج 1- 2، ص 867)