اين اسم و صفت خداوندى، صفت مشبّهه به معناى خالى از پستى و نقايص،
زياد بخشنده و نيكىكننده،[1] گرامى شدن، كرامت و بخشش داشتن است. اسم كريم دو بار در قرآن آمده
است:[2]
... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ.
نمل (27) 40
يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ.
انفطار (82) 6
كشاورزى
كشاورزى: كشتكارى، زراعت، برزگرى و كشت است.[3] در اين مدخل از واژههاى «زرع»،
«حرث» و مشتقّات آنها و آيات دالّ بر كشاورزى استفاده شده است.
اهمّ عناوين: آثار كشاورزى، توسعه
كشاورزى، محصولات كشاورزى و نابودى كشاورزى.