مى‌كردند. خداوند ضمن نكوهش اين عمل، آنان را افرادى ناسپاس و كافر دانسته است. [1]

كرسى‌

كرسى در عرف عام به تختى گويند كه بر آن مى‌نشينند. [2] درباره اينكه مراد از كرسى خدا چه‌ چيزى (مى‌تواند باشد) چند قول وجود دارد: علم خداوند، عرش الهى، ملك و پادشاهى خدا، تختى كه از عرش پايين‌تر است. [3] در اين مدخل با استفاده از واژه‌ «كرسى»، فارغ از آنكه كدام معنا از موارد ياد شده مراد باشد، با حفظ مفهوم «كرسى خداوند» مورد تحقيق قرار گرفته است.

احاطه كرسى‌

1. احاطه كرسى خدا بر آسمانها و زمين:

... وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‌ ....

بقره (2) 255

حفاظت كرسى‌

2. كرسى، حفاظت‌كننده آسمانها و زمين:

... وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‌ [4].

بقره (2) 255

علم به كرسى‌

3. علم نداشتن احدى بر كرسى خداوند:

... وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‌ [5].

بقره (2) 255

كُرك‌

كُرك، پشم نرمى كه از بُن موى بُز رويد ... موهاى نازك پرندگان، پشم يا پر بسيار نرم. [6] در اين مدخل از واژه‌ «اوبار» (جمع وَبَر) استفاده شده است.

حكم كرك‌

1. جواز تهيّه ابزار و اثاث زندگى، از كرك انعام:

وَ اللَّهُ‌ ... وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعامِ‌ ... أَوْبارِها ...

أَثاثاً وَ مَتاعاً إِلى‌ حِينٍ.

نحل (16) 80

فوايد كرك‌

2. تهيّه اثاث و لوازم خانگى از كرك چهارپايان:

... وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعامِ‌ ... وَ مِنْ‌ ... وَ أَوْبارِها ...

أَثاثاً وَ مَتاعاً إِلى‌ حِينٍ.

نحل (16) 80

3. نقش كرك چهارپايان، در گرمابخشى به انسان:

وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَكُمْ فِيها دِفْ‌ءٌ [7] ...

نحل (16) 5

[1] . جامع‌البيان، ج 4، جزء 5، ص 121؛ روض‌الجنان، ج 5، ص 360.

[2] . مفردات، ص 706، «كرس».

[3] . مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 628؛ فتح‌القدير، ج 1، ص 312.

[4] . اين نظر بر طبق قولى است كه مى‌گويد: آسمانها و زمين بر كرسى تكيه دارند. (مجمع‌البيان، ج 1-/ 2، ص 628؛ انوارالتنزيل، بيضاوى، ج 1، ص 154)

[5] . از امام صادق عليه السلام روايت شده كه هيچ كس بر كرسى [خداوند] علم ندارد. (البرهان، ج 1، ص 240، ح 6؛ تفسير الصافى، ج 1، ص 282)

[6] . فرهنگ فارسى، ج 3، ص 2947، «كرك».

[7] . «دِفْ‌ء» چيزى است كه انسان به وسيله آن گرم شود (لسان‌العرب، ج 4، ص 367، «دفأ») و در اينجا به مناسبت ذكر «انعام» مقصود كرك، پشم و موى چهارپايان است.