4. هدايت
238. مالكيّت خدا بر قيامت، از دلايل قدرت او بر هدايت انسانها و مقتضى استمداد از او، براى راه يافتن به صراط مستقيم:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ.
حمد (1) 1 و 4- 6
متّقين در قيامت
239. برترى اهل تقوا بر كافران، در قيامت:
زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَياةُ الدُّنْيا ... وَ الَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ ....
بقره (2) 212
نيز--) تقوا، پاداش تقوا
محروميّت در قيامت
--) امداد، محروميّت از امداد
مستضعفان در قيامت
--) استضعاف، مستضعفان، مستضعفان در قيامت
مستكبران در قيامت
--) استكبار، مستكبران، مستكبران در قيامت
مسيحيان در قيامت
--) نصارا، نصارا در قيامت
مشركان در قيامت
--) شرك، مشركان، مشركان در قيامت
مكذّبان در قيامت
--) تكذيب، مكذّبان، كيفر مكذّبان
ملائكه در قيامت
--) ملائكه، ملائكه در قيامت
منافقان در قيامت
--) نفاق، منافقان در قيامت
مواقف قيامت
240. قيامت، داراى مواقف معيّن:
وَ لَوْ تَرى إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ.
انعام (6) 27
وَ لَوْ تَرى إِذْ وُقِفُوا عَلى رَبِّهِمْ قالَ أَ لَيْسَ هذا بِالْحَقِّ قالُوا بَلى وَ رَبِّنا قالَ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ.
انعام (6) 30
وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهذَا الْقُرْآنِ وَ لا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لَوْ تَرى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ.
سبأ (34) 31
وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ.
صافّات (37) 24
نيز--) حسابرسى، سؤال، سؤال در قيامت، صراط، ميزان و نامه عمل
موعظه در قيامت
--) همين مدخل، عبرت در قيامت
مؤمنان در قيامت
--) مؤمنان، مؤمنان در قيامت
ميزان در قيامت
--) حسابرسى و ميزان